Όταν μιλάμε για πρωταγωνιστές, για πραγματικούς σταρ, εννοούμε πρόσωπα σαν τον Άλκη Κωνσταντινίδη. Με δύο Πούλιτζερ στο παλμαρέ του και μία απ' τις καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς για το Reuters, τυχαίος δεν είναι. Προφανέστατα.
Ελάχιστοι τον γνωρίζετε κι αυτό διότι δεν είναι τού «φαίνεσθαι». Όχι, δεν τον ενδιαφέρει να μοστράρει ευατόν στα φλας, αλλά να καθρεφτίζει με τον τρόπο του πτυχές της πραγματικότητας που αφορούν τους πάντες. Και το κατορθώνει με χαρακτηριστική ευκολία, έχοντας διακριθεί - μακράν - στη φωτογραφία. Σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο χαρισματικός μετρ των κλικ, με καταγωγή απ' τον Πόντο, ως μέλος στην ομάδα του πρακτορείου κάλυψε την προσφυγική κρίση στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ. Όχι μόνο βεβαίως.
«Η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδος με υπερηφάνεια ανακοινώνει ότι το μέλος της Άλκης Κωνσταντινίδης κέρδισε για δεύτερη φορά το βραβείο Πούλιτζερ, ως μέλος της φωτογραφικής ομάδας του Reuters που κάλυψε την προσφυγική κρίση στα σύνορα Μεξικού — ΗΠΑ», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδος (ΕΑΞΤ), συγχαίροντας τον Άλκη Κωνσταντινίδη για την επιτυχία του. Αυτά τον περασμένο Απρίλιο.
Στην επίσημη ιστοσελίδα των Βραβείων Πούλιτζερ , πάλι, έχουν δημοσιευτεί αναλυτικά τα ονόματα όσων διακρίθηκαν, αλλά και οι φωτογραφίες που απέσπασαν βραβείο για την κατηγορία «Breaking News Photography». Ανάμεσά τους, κλικ με τη σφραγίδα του Άλκη.
Ο 35χρονος βραβεύτηκε και το 2016. Τότε, ο πρόωρα χαμένος Γιάννης Μπεχράκης, επικεφαλής της ομάδας του Reuters για την Ελλάδα και την Κύπρο και οι Άλκης Κωνσταντινίδης και Αλέξανδρος Αβραμίδης αποτύπωσαν με μοναδικό τρόπο την προσφυγική κρίση με τον φακό τους ως μέλη της ομάδας και κέρδισαν την ύψιστη διάκριση της χρονιάς.
Τώρα, δε, το Reuters ανέδειξε μία απ' τις φωτογραφίες του, συγκεκριμένα μ' έναν άντρα που επιχειρεί ν' αυτοκτονήσει απ' τη γέφυρα του Πύργου του Λονδίνου την 1η Ιουνίου, αλλά τελικά επιβιώνει, σε μια από τις κορυφαίες της χρονιάς. Είναι αυτό που λέμε «catch the moment». Ο άνθρωπος «πιάνει» τη στιγμή στον φακό του και την «απογειώνει». Ταλέντο μοναδικό, αναμφίβολα.
Το who is who του
Τι πρέπει να γνωρίζετε γι' αυτόν; Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1984 κι άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία απ' την τρυφερή ηλικία των 15, «καταβροχθίζοντας» όσα μπορούσε να μάθει για την τέχνη, που έμελλε να γίνει η τέχνη του.
Όπως αναφέρει ο ίδιος στην σελίδα του Reuters, «η πιο παλιά» του «ανάμνηση είναι από όταν ήμουν πέντε ετών και κοιτούσα ασπρόμαυρες οικογενειακές φωτογραφίες εκατονταετίας, φτιάχνοντας ιστορίες για όλους τους συγγενείς που δεν θα γνώριζα ποτέ».
Και προσθέτει: «Ήθελα να γίνω φωτογράφος για να κάνω τους άλλους να νιώθουν όπως εγώ στα πέντε, κοιτώντας μια εικόνα και προσπαθώντας να βρω την ιστορία από πίσω της».
Η πρώτη αποστολή και η θριαμβευτική δεκαετίαΉταν το 2009, πριν μπει στην ομάδα του Reuters, όταν έφτασε στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας για να καλύψει την εισροή των μεταναστών. «Η γνωριμία με ανθρώπους που είχαν τολμήσει να αφήσουν τα πάντα πίσω τους για ένα καλύτερο μέλλον ήταν μια εμπειρία που άξιζε πραγματικά», επισημαίνει.
Κάλυψε ακόμη φωτογραφικά την επανάσταση στην Αίγυπτο και τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. Συνέχεια είχε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, την οποία μάλιστα καλύπτει από την αρχή της καριέρας του, φτάνοντας μέχρι και το τωρινό κομμάτι του προσφυγικού ζητήματος στην χώρα μας.
Οι φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες παγκοσμίως. Ο ίδιος, δε, αναφέρει: «Οι φωτορεπόρτερ συνεισφέρουν στην οπτική γνώση των ανθρώπων, επιτρέποντάς τους να έχουν μια ιδέα μιας κατάστασης που συμβαίνει μακριά τους. Τα θέματα που ενθουσιάζουν τον ίδιο περισσότερο είναι αυτά που αγγίζουν κοινωνικά ζητήματα, και δείχνουν μια ματιά στον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων».
Η δουλειά του στα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα έχει βραβευτεί σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς. Όσο για το ενσταντανέ του, που διακρίθηκε ανάμεσα στα 50 κορυφαία της χρονιάς, είναι το ακόλουθο. Κι έπονται πολλά ακόμα κορυφαία, όπως όλα δείχνουν.
