Παγιδευμένοι μέσα σε κτήριο σε απόκρυφο σημείο και υπό την επίβλεψη μασκοφόρων φρουρών, εκατοντάδες παίκτες με χρέη και άθλια ζωή συμμετέχουν με την θέλησή τους σε παιδικά παιχνίδια ώστε να κερδίσουν ένα χρηματικό έπαθλο 40 εκατομμυρίων δολαρίων.
Οι παίκτες, οι οποίοι όλοι χρειάζονται απελπιστικά τα χρήματα για διαφορετικούς λόγους, είναι διατεθειμένοι μέχρι και να χάσουν την ζωή τους, στο βωμό του χρήματος και της απόκτησης μιας “καλύτερης” ζωής.
Μια πρώτη ανάλυση της σειράς
Τα παιχνίδια που καλούνται να παίξουν οι παίκτες είναι όσο βάναυσα αναμένεται και η διαστροφή του θέματος είναι ότι πρόκειται για παιχνίδια που συνήθως παίζουν τα παιδιά, προσθέτοντας ένα νέο επίπεδο φρίκης σε μια ήδη αγχωτική κατάσταση. Ωστόσο, το “Παιχνίδι του Καλαμαριού” δεν μένει μόνο εκεί, καθώς παρουσιάζει και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των παικτών: συμμαχίες, αντιπαλότητες, ακόμη και την προδοσία. “Το Παιχνίδι του Καλαμαριού” μια παράσταση για την κτηνωδία του καπιταλισμού, κυριολεκτικά και μεταφορικά, είναι ένα μοντέρνο δυστοπικό δράμα δράσης που θα σας βάλει σε πολλές σκέψεις.
Με όλα τα παραπάνω και υπό την διαρκή απειλή του θανάτου να κρέμεται πάνω από το κεφάλι κάθε χαρακτήρα, το “Παιχνίδι του Καλαμαριού” είναι σχεδόν αδύνατο να αφήσει τον θεατή να κουνήσει το βλέμμα του από την οθόνη. Τα περισσότερα επεισόδια καταλήγουν σε cliffhangers που θα σας αναγκάσουν να παρακολουθήσετε το ένα επεισόδιο μετά το άλλο.
Μια πιο μεταφορική οπτική
Τα παιχνίδια και γενικότερα η υπόθεση της σειράς δεν έχει σφαγές μόνο για.. τις ίδιες τις σφαγές. Ο δημιουργός της έχει πλήρη επίγνωση της σκληρότητας της υπόθεσής της, καθώς και της σκληρότητας και βαναυσότητας που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι άνθρωποι στον πραγματικό κόσμο. Η αντίληψη ότι οι άνθρωποι παίζουν ουσιαστικά παιδικά παιχνίδια για να κερδίσουν χρήματα με αντίτιμο την ίδια τους την ζωή φαίνεται ψυχοπαθής και για αυτό τον λόγο η σειρά είναι τόσο καυστική.
