Η Ελλάδα προτίθεται να συνεχίσει τις προσπάθειες συνεννόησης με την Τουρκία. Κι αυτό προκύπτει από κάθε δημόσια τοποθέτηση είτε του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, είτε του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια.
Το πόσο δύσκολη είναι αυτή η διαδικασία προκύπτει από τους αστερίσκους και τις προϋποθέσεις που βάζει η Αθήνα για να γίνουν τα επόμενα βήματα χωρίς την καχυποψία που γεννά η τουρκική στάση – και οι επιλογές της Άγκυρας, που αιωρούνται ανάμεσα στην προκλητικότητα και τους άκαιρους τακτικισμούς.
«Εάν η Τουρκία κρατήσει μια καλή συμπεριφορά, θα πάω στην Άγκυρα»
«Εάν η Τουρκία κρατήσει μια καλή συμπεριφορά, θα πάω στην Άγκυρα και ελπίζω ότι και εκεί θα υπάρξει μια επανέναρξη συνεννόησης» τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, σε δηλώσεις του κατά την έναρξη της συνάντησής του με τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Ιερώνυμο Β’.
«Δεν έχω υπεραισιοδοξία, αλλά τουλάχιστον να υπάρχει μια δυνατότητα να μιλάμε»
Η αλήθεια είναι πως ελληνικές διπλωματικές πηγές διατυπώνουν ζωηρές αμφιβολίες για το αν κάτι τέτοιο θα καταστεί εφικτό. Άλλωστε, ο ίδιος ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας αποτύπωσε μέσα σε λίγες μόλις λέξεις το κλίμα που επικρατεί: «Δεν έχω υπεραισιοδοξία, αλλά τουλάχιστον να υπάρχει μια δυνατότητα να μιλάμε, μέσα στα πλαίσια της λογικής και του δικαίου βεβαίως. Γιατί αν είναι να μιλάμε στο πλαίσιο της αυθαιρεσίας, δεν χρειάζεται να μιλάμε» τόνισε χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της συνάντησης με τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Τα δεδομένα ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν «γεννούν» καμιά αχαλίνωτη προσδοκία
Ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ταξίδεψε στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου ήρθε αντιμέτωπος με το «φάντασμα» του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου. Ζήτησε την ακύρωσή του και την επάνοδο της διεθνούς νομιμότητας, στην ουσία, ως προϋπόθεση της διεύρυνσης της συνεργασίας με μια χώρα με την οποία η Ελλάδα έχει παραδοσιακά και διαχρονικά καλές σχέσεις.
Οι διερευνητικές συνεχίζονται, όπως και οι προκλήσεις
Από την άλλη, οι διερευνητικές με την Τουρκία συνεχίζονται, αλλά αφενός μεν οι συνεχιζόμενες –έμπρακτες και ρηματικές– προκλήσεις της Άγκυρας ναρκοθετούν διαρκώς τη διαδικασία, αφετέρου δε το ενδεχόμενο να φτάσουμε στη Χάγη κρύβει παγίδες εάν η «βεντάλια» ανοίξει πέραν του ενός και μοναδικού θέματος που τίθεται προς συζήτηση.
Η Τουρκία διαρρέει συνεχώς διευρυμένη ατζέντα
Το θέμα της οριοθέτησης των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι η μοναδική ατζέντα των συζητήσεων, αλλά η Άγκυρα διαρρέει συνεχώς διευρυμένη ατζέντα. Αυτό συνιστά μια ενδεχόμενη παγίδα.
Η ελληνική πλευρά θεωρεί ευνοϊκή τη συνθήκη της αλλαγής σκυτάλης στον Λευκό Οίκο, αλλά και την –αργή και σταδιακή– «προσγείωση» της Ευρώπης στις πραγματικές ισορροπίες (αν αυτή γίνει συνολικά και έμπρακτα). Οι περιφερειακές συμμαχίες διευρύνονται και ενισχύονται. Αυτό που μένει είναι όλες οι θετικές προϋποθέσεις να αξιοποιηθούν όπως, όσο και τη στιγμή που πρέπει, με παράλληλη αναχαίτιση των παγίδων που αναμφίβολα υπάρχουν.
