Ανήλικοι Φονιάδες: Εξαιρέσεις ή απόδειξη της κοινωνικής παρακμής;

Μήπως τα συχνά κρούσματα ακραίας παραβατικότητας με ανήλικους δράστες είναι οι φρικτές εξαιρέσεις που πρέπει να μας ξυπνήσουν πριν γίνουν «κανόνας»;

Δυο ανήλικοι ξυλοκοπούν απάνθρωπα έναν υπάλληλο του μετρό επειδή τους είπε ότι πρέπει να φορούν μάσκες. Δυο άλλοι ανήλικοι αλληλοσφάζονται κι ακόμη ένας συμμετέχει στη δολοφονία της γιαγιάς του. Μια μάνα σφαγιάζεται, με την ανήλικη κόρη της να ακούει, ατάραχη –όπως μεταδόθηκε– τις απελπισμένες προθανάτιες οιμωγές της.

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Ας μην ψάχνουμε την κοιτίδα της παρακμής της κοινωνίας μας, αν έχουμε ακούσει, πολύ πρόσφατα, αυτές τις ειδήσεις κι ύστερα απλώς γυρίσαμε κανάλι με μόνη αντίδραση ένα αμήχανο κούνημα του κεφαλιού, απλώς υποκρινόμαστε, εθελοτυφλώντας μπροστά στο σοκ, αλλά και τις ευθύνες που, όσο και να ακούγεται παράταιρο, έχει αυτή η ίδια, η φοβισμένη, η κεραυνοβολημένη κοινωνία.

Και να λοιπόν, που αυτό το ημερολόγιο της καραντίνας βάφτηκε και με αίμα

Για αυτό όμως δεν φταίει –τουλάχιστον όχι αποκλειστικά– η νεόφαντη θανατερή αρρώστια που μας έκλεισε μέσα. Πολυκαιρισμένη πληγή που έσκασε τώρα και αιμορραγεί, σαν να βρήκε μια ιδανική αφορμή με ρίζα κι εκβολή την κακοφορμισμένη κοινωνία που χτιζόταν «πέτρα την πέτρα» πριν μπούμε στο λαβύρινθο της πανδημίας.

Τότε που χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες άρχισαν να μάχονται άνισα με την ανεργία, την ανέχεια –τα φαντάσματα της δεκάχρονης κρίσης. Και οι οικογένειες στέρευαν, πολλές διαλύονταν κι αυτόν τον παλιό και ασφαλή δρόμο του ενδοοικογενειακού διαλόγου, οι συνθήκες τον μετέτρεψαν αργά –αργά σε «ντεμοντέ» συνήθεια.

Κάποιοι κατάφεραν να «σκαρώσουν» την κοινωνία του φόβου και της απόγνωσης

Παλιά το ξέραμε, ότι και τα πιο μεγάλα προβλήματα λύνονταν με την κουβέντα στο απάνεμο λιμάνι της οικογένειας. Οι πρόσκαιρες τριβές κι εντάσεις –τόσο φυσιολογικές, όσο και με μέτρο αναγκαίες– δεν εμπόδιζαν το συνήθως αίσιο αποτέλεσμα. Κάποιοι με τον καιρό το κατάφεραν να «σκαρώσουν» την κοινωνία του φόβου και της απόγνωσης.

Αυτοί είναι οι τρεις ανήλικοι που σκότωσαν την 50χρονη μητέρα

Κι έτσι μερικοί γονείς μαζί με τη δουλειά τους «έχασαν» και τα παιδιά τους

Που, βυθισμένα σε οθόνες κινητών και υπολογιστών και σε κόσμους ψεύτικους απλώς φτιασίδωσαν τη μοναξιά τους. Κι έτσι τούτη η γενιά έχει κι εκπροσώπους που φτάνουν σε απερίγραπτα άκρα χωρίς καμιά απάντηση σε κανένα «γιατί».

Ναι, οι ανήλικοι φονιάδες είναι σήμερα μια φρικτή εξαίρεση

Μα, προσοχή! Δεν ξέρω ποιος θα μπορεί να κουβαλήσει την ευθύνη αν αυτές οι εικόνες φτάσουν να γίνουν «κάτι συνηθισμένο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWS2U ΣΤΟ INSTAGRAM